மக்களை ஆட்டுவித்த ‘நாளிதழ்’ காலம்!

’இன்னிக்கு நியூஸ்பேப்பர் வந்ததா இல்லையா’ என்ற கேள்வி ஒவ்வொரு வீட்டிலும் ஒலித்த காலமொன்று உண்டு. அதனைப் படித்தபிறகே அன்றைய பொழுது தொடங்கும் என்ற எண்ணத்தைத் தாங்கி வாழ்ந்தவர்கள் பலர்.

நாளிதழ்களைப் படிக்காவிட்டால், ஒருநாளில் மேற்கொள்ள வேண்டிய அனைத்து நிகழ்வுகளும் குலைந்து போகும் என்று நம்புகிற அளவுக்கு வாசகர்கள் இருந்த காலமது.

செய்திகள் அல்லது தகவல்களை அறிந்துகொள்ள வேண்டுமென்ற ஆர்வமே, அவர்களது விடியல்களை அர்த்தபூர்வமானதாக மாற்றியது.

நாட்டு நடப்புகளைத் தெரிந்துகொள்வதன் மூலமாகத் தமது வாழ்வின் ஒவ்வொரு கணத்தையும் மேம்படுத்திவிட முடியுமென்ற நம்பிக்கை அதன் பின்னே ஒளிந்திருக்கிறது.

இன்று தொலைக்காட்சிகள், மொபைல்போன்கள், கணினிகளின் வரவு அவற்றுக்கென்று இருந்த தனியிடத்தை ஆக்கிரமித்துவிட்டன. ஆனாலும், அவற்றின் பங்களிப்பை ஈடு செய்யும் வல்லமை இதர ஊடகங்களுக்கு இல்லை.

ஹிக்கியின் முயற்சி!

இந்தியாவின் முதலாவது செய்தித்தாள் கொல்கத்தாவில் 1780-ம் ஆண்டு ஜனவரி 29-ம் தேதியன்று தொடங்கப்பட்டது. அதனைச் செயல்படுத்தியவர் ஜேம்ஸ் அகஸ்டஸ் ஹிக்கி எனும் அயர்லாந்து நாட்டு பத்திரிகையாளர்.

அவர் தொடங்கிய ‘பெங்கால் கெஜட்’ எனும் ஹிக்கி’ஸ் கெஜட் நாளிதழானது இரண்டு ஆண்டுகள் மட்டுமே வெளிவந்தது.

அப்போதைய ஆங்கிலேய கவர்னர் வாரன் ஹேஸ்டிங்க்ஸுக்கு எதிராக வெளிவந்த கருத்துகளைத் தாங்கியதால், அந்த செய்தித்தாள் நிறுத்தப்பட்டது.

ஆனாலும், அதன் தொடர்ச்சியாக பெங்கால் ஜர்னல், கல்கத்தா க்ரோனிகிள், மெட்ராஸ் கூரியர், பம்பாய் ஹெரால்டு எனப் பல நாளிதழ்கள் வெவ்வேறு பகுதிகளில் இருந்து வெளியாகின. ஆக, பத்திரிகையியல் நாட்டில் வளர ஹிக்கியின் முயற்சி ஒரு தொடக்கமாக அமைந்தது.

லிட்டன் பிரபு 1878-ம் ஆண்டு கொண்டுவந்த ’வட்டாரமொழி பத்திரிகை சட்டம்’ இந்தியாவில் பத்திரிகை சுதந்திரத்தின் மீது பல கட்டுப்பாடுகளை விதிக்க வைத்தது. செய்திகள், தலையங்கத்தில் தலையிடுகிற உரிமையை அரசுக்குத் தந்தது.

ஆனாலும், இந்தியா சுதந்திரம் அடைந்தபிறகு பத்திரிகை உலகில் நிலவிய அடக்குமுறைகள் மெதுவாக அகற்றப்பட்டன. 1954-ம் ஆண்டு அமைக்கப்பட்ட நீதிபதி ராஜ்தியாக்சா தலைமையிலான பத்திரிகை குழுவானது ’அகில இந்திய பிரஸ் கவுன்சில்’ அமைய வழி வகுத்தது.

பின்னர், 1978-ம் ஆண்டு பிரஸ் கவுன்சில் சட்டம் கொண்டுவரப்பட்டது. அது, பத்திரிகை சுதந்திரத்தைச் செயல்படுத்துகிற பல்வேறு நடவடிக்கைகளுக்கு அடிகோலிட்டது.

சுதந்திர தாகம்!

நாட்டில் சுதந்திரப் போராட்டம் தீவிரமான காலகட்டத்தில், அதில் ஈடுபட்டவர்கள் தகவல் பரிமாற்றம் மேற்கொள்வதற்கான வழியாகப் பத்திரிகைகளே விளங்கின.

வெறுமனே தகவல்களை மட்டுமே பரிமாற்றம் செய்வது மட்டுமல்லாமல், நாடு முழுவதும் ஒரேமாதிரியான எழுச்சியுணர்வை மக்களிடையே ஏற்படுத்தக் காரணமாக இருந்தது.

அதனாலேயே, அப்போதைய காங்கிரஸ் கட்சியைச் சேர்ந்த பல தலைவர்கள் தங்களது எண்ணங்களை மக்களிடத்தில் கொண்டுசேர்க்க நாளிதழ்கள், பத்திரிகைகளைத் தொடங்கினர். அவற்றின் வாயிலாக மக்களின் சுதந்திர தாகத்தைத் தணித்தனர்.

சுதந்திரம் அடைந்தபிறகு, ஜனநாயகத்தை வளர்த்தெடுக்கும் பணியைப் பத்திரிகைகள் செய்தன. குறிப்பாக, அதில் நாளிதழ்களின் பங்கு மிக அதிகம்.

கல்வியறிவு இல்லாதவர்களும் நாளிதழ்களில் இடம்பெறும் செய்திகளை அறிந்துகொள்ள ஆர்வம் காட்டும் வகையில் அப்போதைய சூழல் இருந்தது. அரசின் செயல்பாடுகளில் வெளிப்படைத்தன்மையையும் நம்பகத்தன்மையையும் வெளிக்காட்டுகிற வகையில் அவற்றின் செயல்பாடு அமைந்திருந்தது.

தொண்ணூறுகளில் உலகமயமாக்கல் நம் நாட்டைத் தொடும் வரை, இந்தப் போக்கில் மாற்றம் இல்லை.

ஆனால், அதன்பின்னர் வந்த செயற்கைக்கோள் தனியார் தொலைக்காட்சி ஒளிபரப்பு, பண்பலை வானொலிகள் பரவல், இணையதளங்கள் மற்றும் சமூக வலைதளங்களின் பெருக்கத்திற்குப் பிறகு நாளிதழ்களின் இருப்பு கேள்விக்குறியாக மாறியுள்ளது.

அவற்றின் தேவைகள் குறைந்துபோனதாகப் பிம்பமொன்று உருவாகியுள்ளது.

டிஜிட்டல் உலகில் சுமார் பத்து பக்கங்களைக் கொண்ட செய்தித்தாளின் இருப்பு என்பது ரொம்பவே கேலிக்குரியதாகத் தெரியும்.

‘உடனுக்குடன் செய்தி’ என்றிருக்கும் ஒருவருக்குச் சுமார் பத்து அல்லது பதினைந்து மணி நேரம் கழித்து ஒரு செய்தியை அறிவதென்பது உவப்பாக இருக்காது தான்.

ஆனால், அவ்வாறு நாம் அறிந்தவற்றில் நிறைந்திருந்த தெளிவு, நம்பகத்தன்மை, நேர்மையை இன்றைய பரபரப்புச் செய்திகள் கொஞ்சம் கூடப் பிரதிபலிக்கவில்லை என்பது மறுக்க முடியாத உண்மை.

இடைவெளிகளை நிரப்ப..!

வட்டார மொழியில் வெளியாகும் நாளிதழொன்று, அந்நிலப்பரப்பில் வாழும் கடைக்கோடி மக்களுக்கும் செய்தியைத் தெரிவிப்பதாக விளங்கும்.

கல்வியறிவை புகட்டுவது, பொழுதுபோக்கை வழங்குவது மட்டுமல்லாமல் அவர்களுக்கு அதிகாரமளிக்கும் வகையிலும் அந்நாளிதழ்கள் இருந்திருக்கின்றன. அக்காலகட்டத்தில், அவர்களை அவை ஆட்டுவித்தன என்பதுவும் சரியே.

நாளிதழ்கள், பத்திரிகைகளின் அந்தப் பணி இடைவிடாது தொடர வேண்டுமென்ற நோக்கத்தை இன்றைய தலைமுறையினரும் உணர வேண்டும். அதனைச் சுட்டும் வகையிலேயே, ஒவ்வொரு ஆண்டும் ‘இந்திய நாளிதழ் தினம்’ கொண்டாடப்படுகிறது.

செய்தித்தாள்கள் இதுநாள் வரை சமூகத்திற்கு ஆற்றிய பங்களிப்பைக் கௌரவிக்கும் விதமாக, ஒவ்வொரு ஆண்டும் ஜனவரி 29-ம் தேதியன்று இத்தினம் கடைபிடிக்கப்படுகிறது.

கடந்த காலத்தில் நம் முன்னோர்களின் வாழ்வை அடியோடு புரட்டிப் போட்டதில் நாளிதழ்களின் பங்கு மிக அதிகம். அவர்களை எழுத்தறிவித்ததோடு சமூக, அரசியல், பண்பாட்டு தளத்தில் முன்னே அழைத்துச் சென்ற வழிகாட்டியாகவும் அவை திகழ்ந்தன.

அதனை அடுத்த தலைமுறைக்கு எடுத்துச் சொல்ல, ‘இந்திய நாளிதழ் தினம்’ ஒரு வாய்ப்பாக அமைகிறது. அந்த வாய்ப்பினைப் பயன்படுத்தி, கடந்த கால நாளிதழ் வரலாற்றை எடுத்தியம்புவோம்!

– மாபா